Concrete jungle made of steel

Een uurtje of 15 vliegen, 2 uurtjes benen strekken in Doha, 4 vliegtuigmaaltijden, een biertje en een paar liter water heb ik nodig om in Kuala Lumpur te komen. Snel het vliegtuig en richting de douane. Het visum is geen probleem en voor ik het kan beseffen sta ik alleen op het vliegveld in KL. Wat te doen? Snel op zoek naar een pinautomaat. De eerste poging om te pinnen lukt niet. De machine accepteert geen Maestro passen terwijl dat wel staat aangegeven. Het zal wel goed komen. Poging twee is wel succesvol, met geld en al mijn spullen ga ik op zoek naar een bus die mij KL in gaat brengen. Het kost me een kwartiertje zoeken. Ik koop een kaartje en schrik bij het afrekenen, 2,5 euro voor ruim een uur met een vrij luxe bus. Ideaal.

Een uurtje slapen verder en ik ben op KL Sentral, 1 halte verwijderd van mijn eindbestemming. Het kopen van een kaartje hiervoor gaat lastig, de automaat accepteert alleen briefgeld van 1, 5 of 10 ringitt. Laat ik die nu net niet hebben. Tijd om geld te wisselen dus. In een shopje koop ik een fles water van 1 ringitt. Dat ik deze betaal met een briefje van 50 wordt niet echt gewaardeerd maar uiteindelijk accepteert de verkoper dit en heb ik mijn kleingeld en ik kan het laatste stukje van mijn reis voortzetten.

Aangekomen op de laatste halte zoek ik snel uit hoe ik richting het hostel kan lopen. Dankzij google maps herken ik de omgeving. Nog geen honderd meter gelopen en de hel breekt los. Een goede tropische bui breekt los. Half schuilend vervolg ik mijn weg en probeer zonder schade langs alle marktkraampjes te komen. Dit lukt aardig al zijn niet alle mensen blij dat deze lompe achterhoeker hun passeert.

In het hostel aangekomen check ik in en ga ff liggen op mijn bed, wachtend tot het buitje voorbij is. Een half uurtje later kan ik KL gaan verkennen. Eerst de direct omgeving maar doen. Na wat slenteren loop ik langs een voetbalstadion en er wordt nog gevoetbald ook. Ik loop richting de entree en kan zonder te betalen het stadion. Het blijkt een degradatiewedstrijd te zijn in de Maleisische premier league. Ongeveer 500 man zitten er in het stadion, waarvan 30 uitsupporters die zich lekker laten horen. Het voetbal is niet om aan te zien, mede door het onbespeelbare veld. Degradatievoetbal in een modderpoel, het had een wedstrijd van de Graafschap kunnen zijn. Al snel zit de wedstrijd er op en het schijnt dat het uitteam gewonnen heeft.

Na dit onverwachtte uitstapje wurm ik mij door china town heen. Ziet er tof uit, kleine smalle smerige straatjes afgewisseld met wolkenkrabbers. Bij een restaurantje probeer ik wat eten naar binnen te werken. Gelukkig is het niet pittig en het smaakt ook nog eens prima. Mijn lichaam trekt dit eten ook goed. Mooi meegenomen aangezien ik niet van plan was om de eerste dagen veel op de toilet door te brengen.

Ik slenter nog een uurtje door KL, stop her en der voor een foto, en besluit dat het mooi is geweest en tijd is voor een drankje in het hostel. In de bar bestel ik een biertje en mag direct aan tafel plaatsnemen om een potje te kaarten. Een Duitser, een Rus, een Poolse en Amerikaanse spelen een spel waarbij vals gespeeld moet worden. Dat past wel bij mij. Een paar biertjes en een hoop discussie verder, schijnbaar is niet al het valsspelen toegestaan, is het echt tijd om mijn bedje op te zoeken. Een mooie eerste dag in Maleisie.