Sitting, wishing, waiting
Blijf op de hoogte en volg roel
24 Augustus 2015 | Maleisië, Pulau Tioman
Vroeg in de ochtend is het tijd om Singapore te verlaten. Aan de ene kant jammer want het is mooie stad om in te vertoefen, aan de andere kant prima, als je veel wil zien moet je overal kort blijven. Met een bus vol lokale bevolking vervolg ik mijn reis. Het doel is om door te reizen richting Tioman. Het eerste obstakel wat ik tegenkom is de grens met Maleisie. Dus weer bus uit, bagage mee. Deze keer overleef ik dit proces zonder problemen en kan snel de reis vervolgen richting johore bahru.
In Johore Bahru aangekomen is het de gebruikelijk chaos op een busstation. Tientallen verkopers spreken je aan om bij hun de bus te pakken richting een bestemming die hun het meeste geld opleverd. Aan dit spelletje doe ik niet mee en zoek het loket die de bussen richting Mersing verzorgd. Deze is snel gevonden en voor ik het weet zit ik in de goede bus. De reis verloopt voorspoedig en een paar uur later ben ik in Mersing.
In Mersing stagneert mijn reis tijdelijk. Normaal gesproken varen vanaf daar de gehele dag door ferries richting Tioman. Echter door de weersomstandigheden kunnen de ferries amper de haven verlaten en gaat er die dag slecht 1 richting Tioman en deze heb ik ruim gemist. Gelukkig zijn er meer opties om richting Tioman te gaan. Uit een plaatsje dichtbij Tioman vertrekken ze om de 2 uur. Ik besluit om deze optie te nemen en vraag de verkoopster hoe ik daar kan komen. De makkelijkste manier is een taxi die 60 á 70 ringitt (iets meer dan 15 euro) kost en het duurt ongeveer 30 minuten om daar te komen. Het geluk dat ik heb is dat er meer mensen met hetzelfde probleem zitten. Na wat navragen blijkt dat er ern mogelijkheid is om met 15 man een taxi te delen. Deze kost iets minder dan 15 ringitt per persoon. Prima alternatief.
In een korte tijd wordt er groepje lotgenoten bij elkaar gezocht. Het begint met 7 man, worden er 9 en uiteindelijk wordt de 15 man bereikt en kan de taxi besteld worden. De taxi arriveert en blijkt maar 13 zitplekken te hebben. Met een beetje improviseren en inschikken lukt het om 15 man en hun bagage in het busje te proppen. Binnen een half uur bereiken we de haven vanwaar de ferrie vertrekt. Tijd om wat papierwerk in te vullen, een bedrag te betalen om het eiland op te mogen en wederom wachten en hopen dat de ferrie er snel is. Het wachten duurt ongeveer 45 minuten.
De ferrie vaart snel alle kampungs op het eiland af en ik heb natuurlijk weer de laatste kampung. De ferrie is zo goed als leeg op het personeel, een fransman en ik na. Op Tioman zoek ik snel mijn chaletje op en ga eten. De Fransman zit daar ook. We eten een hapje, communiceren moeizaam dankzij zijn gebrekkige Engels. Na het eten drinken we een biertje, deze kost slechts 4 ringitt (lang leve duty free eilanden). Een paar biertjes later is het tijd om het bed op te zoeken. Een goede start op dit prachtige eiland.
In Johore Bahru aangekomen is het de gebruikelijk chaos op een busstation. Tientallen verkopers spreken je aan om bij hun de bus te pakken richting een bestemming die hun het meeste geld opleverd. Aan dit spelletje doe ik niet mee en zoek het loket die de bussen richting Mersing verzorgd. Deze is snel gevonden en voor ik het weet zit ik in de goede bus. De reis verloopt voorspoedig en een paar uur later ben ik in Mersing.
In Mersing stagneert mijn reis tijdelijk. Normaal gesproken varen vanaf daar de gehele dag door ferries richting Tioman. Echter door de weersomstandigheden kunnen de ferries amper de haven verlaten en gaat er die dag slecht 1 richting Tioman en deze heb ik ruim gemist. Gelukkig zijn er meer opties om richting Tioman te gaan. Uit een plaatsje dichtbij Tioman vertrekken ze om de 2 uur. Ik besluit om deze optie te nemen en vraag de verkoopster hoe ik daar kan komen. De makkelijkste manier is een taxi die 60 á 70 ringitt (iets meer dan 15 euro) kost en het duurt ongeveer 30 minuten om daar te komen. Het geluk dat ik heb is dat er meer mensen met hetzelfde probleem zitten. Na wat navragen blijkt dat er ern mogelijkheid is om met 15 man een taxi te delen. Deze kost iets minder dan 15 ringitt per persoon. Prima alternatief.
In een korte tijd wordt er groepje lotgenoten bij elkaar gezocht. Het begint met 7 man, worden er 9 en uiteindelijk wordt de 15 man bereikt en kan de taxi besteld worden. De taxi arriveert en blijkt maar 13 zitplekken te hebben. Met een beetje improviseren en inschikken lukt het om 15 man en hun bagage in het busje te proppen. Binnen een half uur bereiken we de haven vanwaar de ferrie vertrekt. Tijd om wat papierwerk in te vullen, een bedrag te betalen om het eiland op te mogen en wederom wachten en hopen dat de ferrie er snel is. Het wachten duurt ongeveer 45 minuten.
De ferrie vaart snel alle kampungs op het eiland af en ik heb natuurlijk weer de laatste kampung. De ferrie is zo goed als leeg op het personeel, een fransman en ik na. Op Tioman zoek ik snel mijn chaletje op en ga eten. De Fransman zit daar ook. We eten een hapje, communiceren moeizaam dankzij zijn gebrekkige Engels. Na het eten drinken we een biertje, deze kost slechts 4 ringitt (lang leve duty free eilanden). Een paar biertjes later is het tijd om het bed op te zoeken. Een goede start op dit prachtige eiland.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
